BoPo for Men Part III; Marianne

De laatste dame die ik ga aankondigen is al even bezig met het promoten van de body positive beweging en selflove. En dat doet zij goed met mooie stukjes. Zij is eigenaar van het instagram account; @dikke_voldoende

Het is zeker de moeite waard om een kijkje te nemen op dit account!

Ik heb Marianne dezelfde vragen gesteld als Astrid van Part I. Net zoals Astrid heeft Marianne een heel mooi, duidelijk en echt stuk geschreven op mijn vragen.

Beste lezers! Op dit moment de laatste, maar zeker niet de minste; Marianne



1. Stel jezelf even voor? (Wie ben je, wat is je leeftijd en waar kom je vandaan)
Ik ben Marianne (35) en woon in Amsterdam samen met mijn vriend en twee katten. Ik ben journaliste en tekstschrijver van beroep. Ik schrijf voor mijn werk veel over digitale ontwikkelingen en het onderwijs – artikelen voor tijdschriften, brochures, webteksten, noem maar op. Daarnaast schrijf ik veel voor ons Instagram platform @Dikke_voldoende over body positivity. En heb ik een YouYube-kanaal met mijn vriend over films. Verder game graag en ik hou van fotografie.

2. Wat betekend body positive voor jou?
Body positive betekent voor mij meerdere dingen. Richting jezelf betekent het streven naar een positief gevoel over je lijf en je niet laten leiden door de mening van anderen of maatschappelijke normen. Je niet laten tegenhouden in je dromen door je uiterlijk. Je lichaam leren waarderen voor wat het kan en doet, in plaats van hoe het eruit ziet.

Daarnaast betekent het voor mij: alle lichamen zijn ok. Lichaamsvorm zou geen invloed moeten hebben op de kansen die je krijgt in het leven. Oorspronkelijk stamt body positivity ook vooral uit activisme voor de acceptatie van dikke mensen.

Body positive betekent dus ook strijden voor gelijkheid. Want die is er nog niet. Zo bleek afgelopen jaar uit onderzoek van de Radboud Universiteit dat dikke mensen gemiddeld harder moeten werken, en minder verdienen. Dat kan en mag gewoon niet.

Er worden ontzettend veel aannames gemaakt op basis van uiterlijk die bewust en onbewust grote consequenties hebben. Een dokter die zich blindstaart op gewicht en daarom iets anders over het hoofd ziet. Een verzekering die je afwijst op basis van bmi. En een maatschappij die aangeleerd is dat dikke mensen lelijk en lui zijn. Body positivity is bewustzijn hierover creëren, vraagtekens zetten bij oneerlijke normen en elkaar onvoorwaardelijk steunen.


3. Vind je dat er genoeg goeie publiciteit is voor dit onderwerp?
Het afgelopen jaar heeft body positivity de mainstream media bereikt. Dat is een belangrijke ontwikkeling want het betekent dat meer mensen toegang hebben tot informatie erover en ermee in aanraking komen. Tegelijkertijd wordt het op die manier ook een beetje een hype. En op de top van een hype zie je soms een wat negatieve uitwerking. Dat er onrealistisch verwachtingen over ontstaan, dat het te pas en te onpas gebruikt wordt, dat mensen het als een soort badge op willen spelden zonder zich erin te verdiepen en dat bedrijven ermee aan de haal gaan.

Hierdoor overschaduwd een hype soms het eigenlijke fenomeen, en gaan mensen het minder serieus nemen. Daarom is het extra belangrijk dat we als community onze mond blijven open doen
over wat body positivity precies is. Dat we mensen die op zoek zijn, eerlijke informatie bieden en steunen. Dat we bewustzijn creëren en discussies niet uit de weg gaan.

4. Wie zijn jouw rolmodellen op dit vlak?
Een prachtvrouw die mij dichterbij liefde voor mijn eigen lichaam heeft gebracht is Lotte van Eijk. Ik had altijd een hekel aan mijn buik en ben er nog steeds vaak onzeker over. Maar door naar haar te kijken op Instagram heb ik ontdekt dat ik dikkere vrouwen ook mooi kan vinden.

Het schokkende was, dat ik kennelijk onbewust ook aangeleerd had dat dat niet samenging: dik EN mooi. En daarom automatisch mezelf ook erg onzeker voelde sinds ik weer aangekomen ben. Maar doordat ik Lotte online tegenkwam en haar telkens zag stralen, dacht ik: Wow! Dikke vrouwen kunnen fantastisch mooi, sexy en krachtig zijn. En zo ben ik langzaam ook mezelf steeds meer gaan waarderen. Daarnaast vind ik erg veel kracht en inspiratie in Lizzo. In november ben ik naar een concert van haar geweest en dit was een ongelooflijke ervaring. Haar muziek en haar houding geven me meer durf. Haar teksten zijn als mantra’s voor me.

En als schrijver, kijk ik natuurlijk ook graag op naar schrijvende powervrouwen, zoals Tatjana Almuli en Mayra Louise. Vrouwen die kwetsbaar durven te zijn over hun ervaringen met gewicht en daardoor juist een enorme impuls en kracht geven aan anderen die hier ook mee zitten.
Ik bewonder ze diep en put veel inspiratie uit hun werk.

5. Wat vind je van de body positive beweging voor mannen?
Ik krijg er niet zo veel van mee. Toen we Dikke Voldoende startten afgelopen zomer, waren we het erover eens dat we er voor iedereen wilden zijn. Ongeacht lichaamsvorm, huidskleur, gender, beperking, geaardheid – maar ik merk als ik zoek naar informatie of posts die gericht zijn op mannen rond body positivity, dat het zeldzaam is. Ook als ik bijvoorbeeld foto’s zoek voor onze posts vind ik meer gratis stockfotografie van dikke vrouwen dan van mannen.

6. Hoe vind je dat hun vertegenwoordigd zijn?
Ik denk dat mannen niet genoeg vertegenwoordigd zijn in de body positive beweging om meerdere redenen. Enerzijds is er een geschiedenis van onderdrukking van vrouwen, waarbij uiterlijk de boventoon voerde. Je waarde als vrouw hing grotendeels af van je uiterlijk met als doel om het mannenoog te bekoren. Uit onderzoek blijkt dat we als maatschappij ook nog steeds uiterlijk het belangrijkste kenmerk van vrouwen vinden, terwijl dit voor mannen niet geldt. Body positivity is onderdeel van een feministische beweging, waarbij die ouderwetse denkbeelden verder worden afgebroken. Feminisme betekent hier dan ook vooral gelijke kansen voor iedereen – ook mannen.

We zijn niet allemaal hetzelfde, maar we hebben wel recht op dezelfde mogelijkheden. Veel vrouwen voelen hun levenlang die druk om mooi te zijn. Denk maar aan de vele beroepen waar je niet zonder hakken op werk kan verschijnen. Ondanks dat die je voetbotten blijvend kunnen beschadigen en je huid tot bloedens kunnen verwonden. De boodschap is duidelijk: uiterlijk is belangrijker dan je eigen wil, je gemak of je gezondheid. Veel vrouwen zijn hiervan bewust en komt het zodanig de keel uit dat de stap naar body positivity een logisch gevolg is.

Het begint al in de wieg, let maar eens op hoe mensen over baby’s praten. Bij een meisje gaat het vaak vooral over het uiterlijk ‘wat is ze mooi, schattig en cute’ terwijl het bij een jongetje (vaak aangeduid met ‘mannetje’ of ‘ventje’) vooral over gedrag gaat, zoals stoer of sterk. ‘Kijk hem eens stoer zijn hij huilde niet bij zijn prikje.’ Ik neem niemand dit kwalijk, maar ervan bewust worden is vaak al het halve werk.

De druk om aan die nauwe normen te voldoen, treft dus niet alleen vrouwen. Kort door de bocht: mannen moeten sterk en gespierd zijn, maar ook weer niet te gespierd, niet dik, maar ook niet te dun en vooral geen gevoel tonen. En tegelijkertijd, lijkt er toch ook iets minder focus te zijn op uiterlijk en meer op wat traditioneel met macht geassocieerd wordt, zoals een goede baan of bezittingen. Juist daarom is body positivity ook heel belangrijk voor mannen. Want geen gevoel mogen tonen – dat is denk ik een van de redenen dat mannen ondervertegenwoordigd zijn in de bopo-beweging. Maatschappelijk wordt je als man afgeleerd om te voelen, erover te praten en het te tonen. Dat is niet ‘stoer’. En als het je afgeleerd is hier bewust van te zijn, dan is er wel wat voor nodig om die
knop weer aan te zetten. Dan is die stap misschien wat groter om aan te sluiten bij een beweging als body positivity, die ook grotendeels geassocieerd wordt met vrouwen. Ook omdat vrouwen sowieso al gemakkelijker overal over praten met elkaar en voor zover ik dat weet, gebeurt dat onder mannen minder over ‘kwetsbare’ onderwerpen.

7. Wat geef jij als advies mee aan mannen die dit onderwerp meer aandacht willen geven?
Lieve man, observeer eens in je hoofd, in je hart en om je heen. Welke normen je zijn aangeleerd en opgelegd, zet hier eens vraagtekens bij. Welke gedachtes gaan er door je hoofd als je in de spiegel kijkt, of als je naar anderen kijkt, kloppen die eigenlijk wel? Wat is je aangeleerd over je rol als man en de rol van vrouwen? Laat je niet misleiden door het idee dat je gevoelens er niet mogen zijn. Want voor degenen die je dat opleggen, moet je het juist niet laten. Laat je zien, laat je horen, stel vragen, trek aan normen, durf kwetsbaar te zijn, praat met elkaar. Kijk eens wat er gebeurt als je jezelf niet meer gaat benaderen vanuit ‘fout’ zijn en altijd richting een opgelegde betere vorm beweegt. Maar als je jezelf juist gaat benaderen vanuit ons motto bij Dikke Voldoende: Je bent al goed!

Reacties